"Een familieopstelling brengt beweging daar waar iets is vastgelopen."

Je bent altijd verbonden met je familiesysteem van herkomst. Hier kan je niet uitstappen. Die familie bestaat uit je ouders, broers en zussen, je grootouders, ooms en tantes en een hele waaier van voorouders. Ieder ander systeem zoals de sportclub, je werk, school, een land, de samenleving kan je verlaten. De plek die we in het familiesysteem (veelal onbewust) innemen heeft grote invloed op hoe we ons gedragen, voelen en zelfs hoe we denken. Het systemisch werk gaat ervan uit dat we allemaal deel uitmaken van groepen en dat we binnen die groepen én binnen onszelf gedreven worden door onbewuste patronen en dynamieken. Dit kan generaties lang van invloed zijn op families.

Familieopstellingen is een methode binnen het systemisch werk om snel inzicht te krijgen in de diepere oorzaken van een vraagstuk. De grondlegger van het systemisch werken was de Duitse psychotherapeut Bert Hellinger (1925-2019), die familieopstellingen eind jaren tachtig ontwikkelde tot een volwaardige methode.

In een familiesysteem zijn niet alleen personen te vinden maar ook situaties die pijnlijk waren, ingrijpende gebeurtenissen, oorlog, faillissement, misbruik, vroegtijdig overlijden familieleden, miskramen en abortus, verplaatsing en migratie, uitbuiting etc. Hoe onze voorouders deze situaties hebben weten te overleven is vaak de bron van onze patronen, overlevingsmechanismen en pijnpunten.

En jouw lichaam is overal bij geweest. Hier zijn de antwoorden te vinden. Wat zich toont in een opstelling dienen we aan te kijken.

Ons hoofd heeft er vaak door de jaren heen een verhaal van gemaakt. Jouw lichaam, jouw ziel, weet allang hoe het werkelijk zit.

En dit mag jij je gaan HER-INNEREN.

In een familieopstelling onderzoek ik waar jouw pijnpunten zitten en waar jij mogelijk dus van weg kijkt. Door zonder oordeel te observeren probeer ik als begeleider dynamieken zichtbaar te maken en ruimte te creëren voor een nieuwe beweging of verandering.

"Hoe werkt een familieopstelling?"

Ik probeer er eigenlijk zo weinig mogelijk woorden aan te geven. De ervaring van een opstelling is vaak de beste uitleg.

Maar om kort iets te vertellen is dat we binnen een opstelling ons laten leiden door onze innerlijke beweging. Door je voeten te volgen (en niet het hoofd) doorleef je (deels en tijdelijk) de gevoelens, emoties, fysieke last van een persoon. Je staat als representant van bijvoorbeeld de vader in een opstelling. Als vraagsteller (cliënt) aanschouw je wat zich toont en zie je naast de representanten van jouw familiesysteem ook de representant van jouw kindsdeel. Als meerdere representanten worden uitgenodigd ontstaat er een veld wat zich laat zien van jouw familiesysteem. En niet vanuit het verhaal zoals je het kent, maar wat er in de diepte werkelijk speelt. Waar cognitieve therapie vaak in de boven of midden laag zit, zakken we binnen een opstelling naar de bodem.

De opstelling kan dan iets tonen dat je niet helemaal begrijpt of zelfs niet direct een antwoord geeft op jouw hulpvraag. Het is confronterend en mogelijk pijnlijk om te aanschouwen.

.

Het aankijken van wat zich toont laat jou de realiteit onder ogen komen en deze heb je helemaal te 'nemen'. Hier zit precies de heling. Het hoofd wil daar vaak van weg bewegen omdat die beweging jou altijd veilig heeft gehouden. Dit is het overlevingsmechanisme.

Heb vertrouwen in dat wat zich toont precies datgene is wat je nodig hebt en precies is wat jij nu aankan. Een opstelling werkt ook nog door in de tijd erna. Zorg dus goed voor jezelf. Je kan meer moe zijn, fysiek meer ongemak ervaren (we werken tenslotte met het lichaam) en zelfs ziek worden. Heb vertrouwen in dit proces.

Vanuit het niet willen fixen, enkel jou laten zien en doorvoelen waar je naar dient te kijken, sta ik als opsteller naast jou. Jij dient het werk te doen binnen een veilige en vertrouwde omgeving die ik je kan geven. Het vraagt OVERGAVE aan dat WAT IS.

'Alle dingen zijn geboren uit wat is.

Wat is, is geboren uit wat niet is.'

-Lao Tzu